όργανο

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greaca antică ὄργανον.

Pronunție

• AFI: /ˈor.ɣa.no/

Substantiv

όργανο (órgano) n., όργανα (órgana) pl.

1. (anat.) organ
2. (muz.) instrument
3. aparatură, echipament

Cuvinte derivate

• οργανογένεια, οργανογένεση, οργανογενετικός, οργανογενής, οργανογόνος
• οργανόγραμμα
• οργανογραφία, οργανογραφικός
• οργανοειδής
• οργανοθεραπεία
• οργανοληπτικός
• οργανολογία, οργανολογικός
• οργανομεταλλικός
• οργανοπαίχτης
• οργανοποιείο, οργανοποιία, οργανοποιός
• οργανοταξία

Cuvinte apropiate

• οργανάκι
• οργανέτο
• οργανίδιο
• οργανικά
• οργανικισμός
• οργανικός
• οργανισμός
• οργανίστας
• οργανιστής
• οργανωμένος
• οργανώνω
• οργάνωση
• οργανώσιμος
• οργανωτής - οργανώτρια
• οργανωτικός