белуга

De la Wikționar, dicționarul liber

rusă

(русский)

Etimologie

Din бел- + -уга.

Pronunție

  • AFI: /bʲɪ'lugə/


Substantiv

белуга (belúga)

  1. (iht.) beluga, morun
  2. (zool., înv.) beluga, delfin alb
    Пароход ревёт белугой.


f. Singular Plural
Nominativ белуга белуги
Genitiv белуги белуг
Dativ белуге белугам
Acuzativ белугу белуг
Instrumental белугой, белугою белугами
Prepozițional белуге белугах


Sinonime

Referințe