гончар

rusă

(русский)

Etimologie

Din slavă veche de est горньчаръ‎ (gornĭčarŭ), care provine din гърньчаръ ‎(gŭrnĭčarŭ) < гърньць‎ (gŭrnĭcĭ, „oală”). Confer горнец‎ (gornec, „oală”) și гореть‎ (gorétʹ, „a arde”).

Pronunție

• AFI: /ɡɐnʲˈt͡ɕar/

Substantiv

гончар (gončár)

1. olar

m.	Singular	Plural
Nominativ	гончар	гончары
Genitiv	гончара	гончаров
Dativ	гончару	гончарам
Acuzativ	гончара	гончаров
Instrumental	гончаром	гончарами
Prepozițional	гончаре	гончарах

Sinonime

• горшечник

Cuvinte apropiate

• горнец‎

Referințe

• Wiktionary
• Викисловарь