гончар

De la Wikționar, dicționarul liber

rusă

(русский)

Etimologie

Din slavă veche de est горньчаръ‎ (gornĭčarŭ), care provine din гърньчаръ ‎(gŭrnĭčarŭ) < гърньць‎ (gŭrnĭcĭ, „oală”). Confer горнец‎ (gornec, „oală”) și гореть‎ (gorétʹ, „a arde”).

Pronunție

  • AFI: /ɡɐnʲˈt͡ɕar/


Substantiv

гончар (gončár)

  1. olar


m. Singular Plural
Nominativ гончар гончары
Genitiv гончара гончаров
Dativ гончару гончарам
Acuzativ гончара гончаров
Instrumental гончаром гончарами
Prepozițional гончаре гончарах


Sinonime

Cuvinte apropiate

Referințe