гончар
Aspect
(русский)
Etimologie
Din slavă veche de est горньчаръ (gornĭčarŭ), care provine din гърньчаръ (gŭrnĭčarŭ) < гърньць (gŭrnĭcĭ, „oală”). Confer горнец (gornec, „oală”) și гореть (gorétʹ, „a arde”).
Pronunție
- AFI: /ɡɐnʲˈt͡ɕar/
Substantiv
гончар (gončár)
m. | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | гончар | гончары |
Genitiv | гончара | гончаров |
Dativ | гончару | гончарам |
Acuzativ | гончара | гончаров |
Instrumental | гончаром | гончарами |
Prepozițional | гончаре | гончарах |