De la Wikționar, dicționarul liber
(русский)
Etimologie
Din proto-slavă *ovьnъ.
Substantiv
овен (ovén)
- berbec
m. |
Singular |
Plural |
Nominativ |
овен |
овны |
Genitiv |
овна |
овнов |
Dativ |
овну |
овнам |
Acuzativ |
овна |
овнов |
Instrumental |
овном |
овнами |
Prepozițional |
овне |
овнах |