страус

De la Wikționar, dicționarul liber

rusă

(русский)

Etimologie

Inevitabil din greacă στρουθοκάμηλος (strouthokámilos), prin poloneză.

Pronunție

  • AFI: /'straʊs/


Substantiv

страус (stráus)

  1. struț


m. Singular Plural
Nominativ страус страусы
Genitiv страуса страусов
Dativ страусу страусам
Acuzativ страуса страусов
Instrumental страусом страусами
Prepozițional страусе страусах


Cuvinte derivate

Referințe