bounty hunter

De la Wikționar, dicționarul liber

engleză

(English)

Etimologie

Din bounty („recompensă, răsplată”) + hunter („vânător”).

Pronunție

  • AFI: /ˈbaʊnti ˈhʌntə(ɹ)/


Cuvânt compus

bounty hunter

  1. (jur.) vânător de recompense
    The bounty hunter caught the criminals and received a handsome reward.

Vezi și

Referințe