cositorire

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din a cositori.

Pronunție

  • AFI: /ko.si.to'ri.re/


Substantiv


Declinarea substantivului
cositorire
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ cositorire cositoriri
Articulat cositorirea cositoririle
Genitiv-Dativ cositoririi cositoririlor
Vocativ cositorire cositoririlor
  1. acțiunea de a cositori și rezultatul ei.


Traduceri

Anagrame

Referințe