emondor

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză émondoir.

Pronunție

  • AFI: /e.mon'dor/


Substantiv


Declinarea substantivului
emondor
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ emondor emondoare
Articulat emondorul emondoarele
Genitiv-Dativ emondorului emondoarelor
Vocativ emondorule emondoarelor
  1. unealtă folosită la emondaj.


Traduceri

Referințe