foray

De la Wikționar, dicționarul liber

engleză

(English)

Etimologie

Din engleza medie forrayen ← franceza veche forrer (derivat din forre).

Pronunție

  • AFI: /ˈfɔːɹeɪ/


Substantiv

foray

  1. incursiune, prădăciune


Verb


Conjugarea verbului
foray
Infinitiv foray
Prezent simplu
pers. 3 sg.
forays
Trecut simplu forayed
Participiu trecut forayed
Participiu prezent foraying
  1. a face o incursiune, a prăda

Vezi și