mărturisiți

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din mărturisit.

Pronunție

  • AFI: /mər.tu.riˈsiʦʲ/


Adjectiv

  1. forma de masculin plural pentru mărturisit.

Etimologie

Din mărturisi.

Verb

  1. forma de persoana a II-a plural la prezent pentru mărturisi.
  2. forma de persoana a II-a plural la conjunctiv prezent pentru mărturisi.
  3. forma de persoana a II-a plural la imperativ pentru mărturisi.