monosemantism

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză monosémantisme.

Pronunție

  • AFI: /mo.no.se.man'tism/


Substantiv


Declinarea substantivului
monosemantism
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ monosemantism invariabil
Articulat monosemantismul invariabil
Genitiv-Dativ monosemantismului invariabil
Vocativ monosemantismule invariabil
  1. (lingv.) caracter al cuvintelor monosemantice; monosemie.


Traduceri

Referințe