reeditare

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din reedita.

Pronunție

  • AFI: /re.e.di'ta.re/


Substantiv


Declinarea substantivului
reeditare
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ reeditare reeditări
Articulat reeditarea reeditările
Genitiv-Dativ reeditării reeditărilor
Vocativ ' '
  1. acțiunea de a reedita și rezultatul ei.


Traduceri