reutilare

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din reutila.

Pronunție

  • AFI: /re.u.ti'la.re/


Substantiv


Declinarea substantivului
reutilare
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ reutilare reutilări
Articulat reutilarea reutilările
Genitiv-Dativ reutilării reutilărilor
Vocativ ' '
  1. acțiunea de a reutila și rezultatul ei.


Traduceri