soğan

Vezi și : sogan

turcă

(Türkçe)

Etimologie

Din turca veche soğun.

Pronunție

• AFI: /soː.ɑn/

Substantiv

soğan, pl. soğanlar

1. ceapă
2. (p. ext.) bulb

Sinonime

• 2: çiçek soğanı

Cuvinte derivate

• aksoğan
• göksoğan
• yeşilsoğan

Cuvinte compuse

• ada soğanı
• arpacık soğanı
• çiçek soğanı
• köpek soğanı
• kuru soğan
• soğan çiçeği
• soğan kebabı
• soğan yahnisi
• taze soğan

Expresii

• bir baş soğan bir kazanı kokutur
• sakala soğan doğramak
• sarmısak içli dışlı, soğan yalnız başlı
• sofu soğan yemez, bulunca sapını komaz
• soğan yemedim ki ağzım koksun

Referințe

• Wiktionary
• VikiSözlük