soğan
 Vezi și : sogan
|
turcă
(Türkçe)
Etimologie
Din turca veche soğun.
Pronunție
- AFI: /soː.ɑn/
Substantiv
soğan, pl. soğanlar
Sinonime
- 2: çiçek soğanı
Cuvinte derivate
Cuvinte compuse
- ada soğanı
- arpacık soğanı
- çiçek soğanı
- köpek soğanı
- kuru soğan
- soğan çiçeği
- soğan kebabı
- soğan yahnisi
- taze soğan
Expresii
- bir baş soğan bir kazanı kokutur
- sakala soğan doğramak
- sarmısak içli dışlı, soğan yalnız başlı
- sofu soğan yemez, bulunca sapını komaz
- soğan yemedim ki ağzım koksun