strujit

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din a struji.

Pronunție

  • AFI: /stru'ʒit/


Substantiv


Declinarea substantivului
strujit
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ strujit strujite
Articulat strujitul strujitele
Genitiv-Dativ strujitului strujitelor
Vocativ strujitule strujitelor
  1. (reg.) strujire.


Traduceri

Referințe