Sari la conținut

temenire

De la Wikționar, dicționarul liber

Etimologie

Din temeni.

Pronunție

  • AFI: /te.me'ni.re/


Substantiv


Declinarea substantivului
temenire
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ temenire temeniri
Articulat temenirea temenirile
Genitiv-Dativ temenirii temenirilor
Vocativ ' '
  1. acțiunea de a temeni și rezultatul ei.


Traduceri