tihnit

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Variante

Etimologie

Din verbul a tihni.

Pronunție

  • AFI: /tihˈnit/


Adjectiv


Declinarea adjectivului
tihnit
Singular Plural
Masculin tihnit tihniți
Feminin tihnită tihnite
Neutru tihnit tihnite
  1. (despre viața cuiva; adesea adverbial) liniștit, lipsit de griji.
  2. pașnic, odihnitor.


Traduceri

Etimologie

Din tihni.

Verb

  1. forma de participiu trecut pentru tihni.

Referințe