tragism

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din trag (ic) + sufixul -ism.

Pronunție

  • AFI: /tra'ʤism/


Substantiv


Declinarea substantivului
tragism
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ tragism invariabil
Articulat tragismul invariabil
Genitiv-Dativ tragismului invariabil
Vocativ tragismule invariabil
  1. caracter grav, tragic; situație tragică.


Traduceri

Anagrame

Referințe