triangulare

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din triangula.

Pronunție

  • AFI: /tri.an.gu'la.re/


Substantiv


Declinarea substantivului
triangulare
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ triangulare triangulări
Articulat triangularea triangulările
Genitiv-Dativ triangulării triangulărilor
Vocativ ' '
  1. acțiunea de a triangula și rezultatul ei.


Traduceri