De la Wikționar, dicționarul liber
(Deutsch)
Etimologie
Din germana veche de sus weban.
Verb
Conjugarea verbului weben |
Infinitiv |
weben |
Indicativ prezent pers. 2 sg., 3 sg. |
webst webt |
Indicativ imperfect |
webte |
Participiu perfect |
gewebt |
Verb auxiliar |
haben |
- a țese, a croșeta, a împleti