welken

De la Wikționar, dicționarul liber

germană

(Deutsch)

Etimologie

Din germana veche de sus welken, welchen.

Pronunție

  • AFI: /ˈvɛlkən/


Verb


Conjugarea verbului
welken
Infinitiv welken
Indicativ prezent
pers. 2 sg., 3 sg.
welkest
welket
Indicativ imperfect welkte
Participiu perfect gewelkt
Verb auxiliar haben
  1. a veșteji, a ofili
    Der Blumenstrauß war sehr schön, aber nun fängt er schon an zu welken.
  2. a se trece, a se fana

Cuvinte derivate

Cuvinte compuse

Referințe