consonantism

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză consonantisme.

Pronunție

  • AFI: /kon.so.nan'tism/


Substantiv


Declinarea substantivului
consonantism
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ consonantism invariabil
Articulat consonantismul invariabil
Genitiv-Dativ consonantismului invariabil
Vocativ consonantismule invariabil
  1. sistemul sau totalitatea consoanelor unei limbi.


Traduceri

Referințe