tihneală

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Variante

Etimologie

Din a tihni + sufixul -eală.

Pronunție

  • AFI: /tih'ne̯a.lə/


Substantiv


Declinarea substantivului
tihneală
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ tihneală tihneli
Articulat tihneala tihnelile
Genitiv-Dativ tihnelii tihnelilor
Vocativ tihneală tihnelilor
  1. (înv.) faptul de a-i tihni, de a avea tihnă.


Traduceri

Referințe