țambalagiu

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din țambal + sufixul -agiu.

Pronunție

  • AFI: /ʦam.ba.la'ʤiw/


Substantiv


Declinarea substantivului
țambalagiu
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ țambalagiu țambalagii
Articulat țambalagiul țambalagiii
Genitiv-Dativ țambalagiului țambalagiilor
Vocativ țambalagiule țambalagiilor
  1. muzicant care cântă la țambal.


Traduceri

Referințe