țuluc

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din bulgară kулуф (culuf), română zuluf.

Pronunție


Substantiv


Declinarea substantivului
țuluc
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ țuluc țuluci
Articulat țulucul țulucii
Genitiv-Dativ țulucului țulucilor
Vocativ țulucule țulucilor
  1. (reg.) moț, ciuf.


Traduceri

Referințe