άκανθος
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă bizantină ἄκανθος (ákanthos) < greacă antică ἄκανθα (ákantha, „ghimpe, țeapă”).
Pronunție
- AFI: /ˈa.kan.θos/
Substantiv
άκανθος (ákanthos)
| Declinarea substantivului άκανθος | ||
| m. | Singular | Plural |
| Nominativ | άκανθος | άκανθοι |
| Genitiv | ακάνθου | ακάνθων |
| Acuzativ | άκανθο | ακάνθους |
| Vocativ | άκανθε | άκανθοι |
- (bot.) acantă
Sinonime
- (bot.) άκανθα
Substantiv
άκανθος (ákanthos)
| Declinarea substantivului άκανθος | ||
| f. | Singular | Plural |
| Nominativ | άκανθος | άκανθοι |
| Genitiv | ακάνθου | ακάνθων |
| Acuzativ | άκανθο | ακάνθους |
| Vocativ | άκανθε, άκανθο | άκανθοι |
- (arhit.) acantă
Sinonime
- (bot.) άκανθα