έγκαυμα
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă koine ἔγκαυμα (énkauma), care provine din greacă antică ἔγκαυμα (énkauma, „semn, urmă”).
Pronunție
- AFI: /ˈeŋ.ɡav.ma/
Substantiv
έγκαυμα (égkavma)
| Declinarea substantivului έγκαυμα | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | έγκαυμα | εγκαύματα |
| Genitiv | εγκαύματος | εγκαυμάτων |
| Acuzativ | έγκαυμα | εγκαύματα |
| Vocativ | έγκαυμα | εγκαύματα |