ελαφίνα
(Ελληνικά)
Etimologie
Din ελάφι (eláfi) + sufixul -ίνα (-ína).
Pronunție
- AFI: /ɛ.la.'fi.na/
Substantiv
ελαφίνα (elafína)
| Declinarea substantivului ελαφίνα | ||
| f. | Singular | Plural |
| Nominativ | ελαφίνα | ελαφίνες |
| Genitiv | ελαφίνας | ελαφίνων |
| Acuzativ | ελαφίνα | ελαφίνες |
| Vocativ | ελαφίνα | ελαφίνες |
- (zool.) femela cerbului; ciută, cerboaică, căprioară
- (fig.) femeie grațioasă
- καταπληκτική κοπέλλα, λυγερή και όμορφη κορμοστασιά, σαν ελαφίνα.
- (fig.) femeie fricoasă
- πετάχτηκε σαν ελαφίνα μόλις ο βοριάς σφάλισε με πάταγο την πόρτα.