κλειδί
(Ελληνικά)
Variante
- (katharevusa ) κλείς
Etimologie
Din greacă bizantină κλειδίν (kleidín), care provine din greacă antică κλειδίον (kleidíon) < diminutiv al lui κλείς (kleís, „zăvor, lacăt”), din proto-elenică *klāwī́ds.
Pronunție
- AFI: /kliˈði/
Substantiv
κλειδί (kleidí)
| Declinarea substantivului κλειδί | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | κλειδί | κλειδιά |
| Genitiv | κλειδιού | κλειδιών |
| Acuzativ | κλειδί | κλειδιά |
| Vocativ | κλειδί | κλειδιά |
- cheie
- (muz.) gamă
- (cib., inform..) cheie, cod
- (ingin.) cheie de piulițe, cheie fixă
Cuvinte derivate
- αντικλείδι
- γαντζόκλειδο
- κλειδαμπαρώνω
- κλειδάριθμος
- κλειδοκύμβαλο
- κλειδομαντεία
- μπουλονόκλειδο
- μπουζόκλειδο