κολύμπι
(Ελληνικά)
Etimologie
Din verbul κολυμπώ (kolympó, „a înota”).
Pronunție
- AFI: /koˈlim.bi/
Substantiv
κολύμπι (kolýmpi)
| Declinarea substantivului κολύμπι | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | κολύμπι | κολύμπια |
| Genitiv | κολυμπιού | κολυμπιών |
| Acuzativ | κολύμπι | κολύμπια |
| Vocativ | κολύμπι | κολύμπια |