μουλάρι

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă târzie μουλάριον (moulárion) < din μοῦλος (moulos) + -άριον (-árion).

Pronunție

• AFI: /mu.'la.ɾi/

Substantiv

μουλάρι (moulári)

Declinarea substantivului μουλάρι
m.	Singular	Plural
Nominativ	μουλάρι	μουλάρια
Genitiv	μουλαριού	μουλαριών
Acuzativ	μουλάρι	μουλάρια
Vocativ	μουλάρι	μουλάρια

1. (zool.) catâr
2. (fig.) om încăpățânat, catâr
3. (fig., depr.) prostănac, imbecil, neghiob

Sinonime

• 1: (zool.) ημίονος

Cuvinte derivate

• μουλάρα
• μουλαράκι
• μουλαράς
• μουλαρήσιος
• μουλάρωμα
• μουλαρώνω

Cuvinte compuse

• μουλαρόδρομος

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary