νόημα

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică νόημᾰ (nóēma, „înțelegere, discernământ; gând, minte”).

Pronunție

• AFI: /ˈno.i.ma/

Substantiv

νόημα (nóima)

Declinarea substantivului νόημα
n.	Singular	Plural
Nominativ	νόημα	νοήματα
Genitiv	νοήματος	νοημάτων
Acuzativ	νόημα	νοήματα
Vocativ	νόημα	νοήματα

1. sens, înțeles, semnificație
2. gest

Sinonime

• 1: σημασία
• 2: νεύμα

Cuvinte apropiate

• νοημοσύνη

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary