De la Wikționar, dicționarul liber
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică ὄνος (ónos).
Substantiv
όνος (ónos)
Declinarea substantivului όνος |
m. |
Singular |
Plural |
Nominativ |
όνος |
όνοι |
Genitiv |
όνου |
όνων |
Acuzativ |
όνο |
όνους |
Vocativ |
όνε |
όνοι |
- (zool.) (livr.) asin, măgar