abitare

De la Wikționar, dicționarul liber

italiană

(italiano)

Etimologie

Din latină habitare.

Pronunție

  • AFI: /abi'tare/


Verb

  1. a locui, a domicilia
  2. a trăi

Sinonime

Cuvinte derivate

Expresii

Conjugare

Infinitiv abitare
Gerunziu abitando
Prezent perfect abitante
Trecut perfect abitato
Persoana singular plural
I II III I II III
Indicativ io tu lui/lei noi voi loro
Prezent abito abiti abita abitiamo abitate abitano
Imperfect abitavo abitavi abitava abitavamo abitavate abitavano
Mai mult ca perfect abitai abitasti abitò abitammo abitaste abitarono
Viitor abiterò abiterai abiterà abiteremo abiterete abiteranno
Condițional abiterei abiteresti abiterebbe abiteremmo abitereste abiterebbero
Subjunctiv che io che tu che lui/che lei che noi che voi che loro
Prezent abiti abiti abiti abitiamo abitiate abitino
Imperfect abitassi abitassi abitasse abitassimo abitaste abitassero
Imperativ - tu lui/lei noi voi loro
abita abiti abitiamo abitate abitino