contrainterogatoriu

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză contre-interrogatoire.

Pronunție

  • AFI: /kon.tra.in.te.ro.gaˈto.ri.u/


Substantiv


Declinarea substantivului
contrainterogatoriu
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ contrainterogatoriu contrainterogatorii
Articulat contrainterogatoriul contrainterogatoriile
Genitiv-Dativ contrainterogatoriului contrainterogatoriilor
Vocativ contrainterogatoriule contrainterogatoriilor
  1. (jur.) interogatoriu luat pentru a verifica un interogatoriu anterior.


Traduceri

Referințe