diastil

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză diastyle.

Pronunție

  • AFI: /di.a'stil/


Substantiv


Declinarea substantivului
diastil
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ diastil diastiluri
Articulat diastilul diastilurile
Genitiv-Dativ diastilului diastilurilor
Vocativ diastilule diastilurilor
  1. (arh.) intercolonament larg de dimensiunea a trei diametre de coloană; (p.ext.) edificiu cu astfel de intercolonament.


Traduceri

Anagrame

Referințe