ecluzist

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din ecluză + sufixul -ist.

Pronunție

  • AFI: /e.klu'zist/


Substantiv


Declinarea substantivului
ecluzist
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ ecluzist ecluziști
Articulat ecluzistul ecluziștii
Genitiv-Dativ ecluzistului ecluziștilor
Vocativ ecluzistule ecluziștilor
  1. lucrător la ecluză.

Cuvinte derivate


Traduceri

Referințe