elügyetlenkedik

De la Wikționar, dicționarul liber

maghiară

(magyar)

Etimologie

Din el- + ügyetlenkedik.

Pronunție

  • AFI: /ˈɛlyɟɛtlɛŋkɛdik/


Verb

  1. a face o boacănă
  2. a lucra de mântuială
  3. a rata, a eșua
  4. a da greș