gângurire

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din a gânguri.

Pronunție

  • AFI: /gɨn.gu'ri.re/


Substantiv


Declinarea substantivului
gângurire
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ gângurire gânguriri
Articulat gângurirea gânguririle
Genitiv-Dativ gânguririi gânguririlor
Vocativ gângurire gânguririlor
  1. faptul de a gânguri; gângurit.


Traduceri

Referințe