marmatit

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză marmatite.

Pronunție

  • AFI: /mar.ma'tit/


Substantiv


Declinarea substantivului
marmatit
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ marmatit invariabil
Articulat marmatitul invariabil
Genitiv-Dativ marmatitului invariabil
Vocativ marmatitule invariabil
  1. (min.) varietate de blendă feruginoasă.


Traduceri

Anagrame

Referințe