miresma

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din mireasmă.

Pronunție

  • AFI: /mi.res'ma/


Verb


Conjugarea verbului
miresma
Infinitiv a miresma
Indicativ prezent
pers. 1 sg.
miresmez
Conjunctiv prezent
pers. 3 sg.
să miresmeze
Participiu miresmat
Conjugare I
  1. (v.tranz.) (rar) a înmiresma.

Cuvinte derivate


Traduceri

Anagrame

Referințe