obedient

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din latină obediens, obedientis, italiană obbediente.

Pronunție

  • AFI: /o.be.di'ent/


Adjectiv


Declinarea adjectivului
obedient
Singular Plural
Masculin obedient obedienți
Feminin obedientă obediente
Neutru obedient obediente
  1. (livr.) supus, ascultător.

Cuvinte derivate


Traduceri

Referințe