organzin

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză organsin.

Pronunție

  • AFI: /or.gan'zin/


Substantiv


Declinarea substantivului
organzin
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ organzin organzine
Articulat organzinul organzinele
Genitiv-Dativ organzinului organzinelor
Vocativ organzinule organzinelor
  1. fir de mătase naturală, foarte răsucit, format din două sau din mai multe fire subțiri.


Traduceri

Referințe