pandit

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză pandit.

Pronunție


Substantiv


Declinarea substantivului
pandit
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ pandit pandiți
Articulat panditul pandiții
Genitiv-Dativ panditului pandiților
Vocativ panditule pandiților
  1. titlu dat savanților, învățaților etc. brahmani din India.
    Pandit Nehru.


Traduceri

Anagrame

Referințe