restatornici

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din re- + a statornici.

Pronunție

  • AFI: /res.ta.tor.ni'ʧi/


Verb


Conjugarea verbului
(se) restatornici
Infinitiv a (se) restatornici
Indicativ prezent
pers. 1 sg.
(mă) restatornicesc
Conjunctiv prezent
pers. 3 sg.
să (se) restatornicească
Participiu restatornicit
Conjugare IV
  1. (v.tranz. și refl.) a (se) statornici din nou.

Cuvinte derivate


Traduceri

Referințe