ritualism

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză ritualisme.

Pronunție

  • AFI: /ri.tu'a'lism/


Substantiv


Declinarea substantivului
ritualism
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ ritualism invariabil
Articulat ritualismul invariabil
Genitiv-Dativ ritualismului invariabil
Vocativ ritualismule invariabil
  1. (rar) supunere excesivă la ceremoniile bisericești; formalism religios.


Traduceri

Referințe