tergiman

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Variante

Etimologie

Din turcă tercüman.

Pronunție

  • AFI: /ter.ʤi'man/


Substantiv


Declinarea substantivului
tergiman
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ tergiman tergimani
Articulat tergimanul tergimanii
Genitiv-Dativ tergimanului tergimanilor
Vocativ tergimanule tergimanilor
  1. (turcism înv.) interpret, traducător, translator.


Traduceri

Anagrame

Referințe