urm

De la Wikționar, dicționarul liber
Un urm

română

Etimologie

Din latină ornus (după ulm).

Pronunție


Substantiv


Declinarea substantivului
urm
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ urm urmi
Articulat urmul urmii
Genitiv-Dativ urmului urmilor
Vocativ urmule urmilor
  1. (bot.) mojdrean.

Sinonime

Paronime

Vezi și


Traduceri

Referințe