widerstehen

De la Wikționar, dicționarul liber

germană

(Deutsch)

Etimologie

Din wider + stehen.

Pronunție

  • AFI: /viːdɐˈʃteːən/


Verb


Conjugarea verbului
widerstehen
Infinitiv widerstehen
Indicativ prezent
pers. 2 sg., 3 sg.
widerstehst
widersteht
Indicativ imperfect widerstand
Participiu perfect widerstanden
Verb auxiliar haben
  1. a rezista, a nu ceda
  2. a (se) opune, a (se) împotrivi
    Die Massen widerstanden der Staatsmacht.

Sinonime

Cuvinte derivate