îngeraș

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din înger + sufixul -aș.

Pronunție

  • AFI: /ɨn.ʤe'raʃ/


Substantiv


Declinarea substantivului
îngeraș
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ îngeraș îngerași
Articulat îngerașul îngerașii
Genitiv-Dativ îngerașului îngerașilor
Vocativ îngerașule îngerașilor
  1. diminutiv al lui înger; îngerel.


Traduceri

Anagrame

Referințe